Öyle olumsuz, öyle yorucu seyler yasiyoruz ki durup ayrilacagimiz bu evle vedalasamadik bile... Evet vedalar sevimsizdir, aci verir ama bu denli yenilige götüren vedalarda vardir... Biz bir yasanmisliktan ayriliyoruz, cok degil belki ama 4 yillik anilarimiza sahip bu evden gidiyoruz... Ve bende olusan duygu, his tuhaf cok tuhaf hemde...
Üzgünüm, cünkü bu denli yüksek tavanli evleri hep severim ve özleyecegim...
Üzgünüm, cünkü Arjin'e ilk "Büyükanne-Büyükbaba" kavramini oturtan Hackart ciftini özleyecegim...
Sevincliyim yukardaki korku filmi karakterli, anlayissiz, cocuk düsmani komsum'u görmek zorunda kalmayacagim...
Sevincliyim gürültülü bir caddeden sabah egzos dumani koklamayacagim...
Sevicliyim gece 1'de köpegini gezdirmek icin topuklu ayakkabilariyla tak tuk sesleri, evinin kapisini ve apartman kapisini hizla carpan sorunlu komsumu duymayacagim...
Biz bu duygularla buradan gidiyoruz ama Arjin bazen gidelim, bazen gitmeyelim diyor sanirsam hala oturtamadi tasinma fikrini... Bugün kresten alip Teyzeye gidiyoruz ve hafta sonuna dek ordayiz sonra belki Otele gidebiliriz...
Aaa neden Otel derseniz??? -sevgili ev sahibimiz sözünü yerine getiremedigi icin ve suan elektirik sistemi kadavra halinde oldugu icin, yeni evde cocukla yasam mümkün degil... Bizde var olan yasal hakkimizi kullanip eger cumartesiye dek evi yasanabilir konuma getiremez ise Otelde kalacagiz ve olusan tüm olumsuzluklarin sebebi olan ev sahibimizse bunlari ödemek zorunda kalacak...
Belki bir sonraki yazimi otel odasinda hemen yazacagim ya da 8 mayista yeni evimize internet baglandiktan sonra yazacagim bakalim yasayip görecegiz....
Son bakisimizi yaptiktan sonra, yeni yasama ve yeni evimize dogru yola devam...
Evleri sahipleri var edermis... Biz bu evi var ettik mi bilemem, kendi yasanmisligimizla, dokumuzla hayat verdik mi onuda bilemem ama bildigim birsey var ki; bu evden bize ait bir dolu aniyla gidiyoruz... Birlikte bir hayat dedigimiz ev, Dostlarimizla, Arkadaslarimizla paylasimlarimizin oldugu ev, Arjin'e hamile oldugum haberini verdigim ev, Arjin'i sabirsizlikla, keyifle bekledigimiz ev, Arjin'i kollarimiza alip girdigimiz ev... Arjin'i 3 yil büyüttügümüz ev...
Ve dostlarimizla agladigimiz, güldügümüz, partiler yaptigimiz, yolcu ettigimiz, yoldan aldigimiz, kocaman mutfaginda keyifli sohbetler yaptigimiz ev...
Bizim ask'la, keyifle sarhos oldugumuz, kavgalarla ciktigimiz, mahcup döndügümüz, aglayarak ve gülerek andigimiz, kosa kosa geldigimiz, telasla ciktigimiz evimiz... Her daim bizi sarip sarmalayan evimiz ve kis aylarinda asla isinamadigimiz hep ama hep soguk olan evimiz...
Biz gidiyoruz, seni hep animsayarak, yanimiza katarak... Umarim gelen insan bizden daha keyifle yasar senin kucaginda :)) HOSCAKAL
